De stilte tussen de noten zegt soms meer dan de muziek zelf. Gabriel Rios keert terug naar de essentie: één stem, één gitaar en liedjes die recht het hart in gaan. Geen band, geen beats, alleen de kern. Op zijn nieuwste album ‘Playa Negra’ laat Rios horen hoe zijn Latijns-Amerikaanse roots samenkomen met ingetogen folk en poëtische teksten. De plaat klinkt als een nachtwandeling langs een onbekend strand: warm, duister, poëtisch. Live vertaalt zich dat naar een zeldzaam intieme ervaring, waarin ruimte is voor stilte, spanning en overgave. Dat dit concert plaatsvindt in de Pauluskerk is allesbehalve toeval. De ruimte, de akoestiek, de sfeer: het maakt de ontmoeting tussen publiek en performer nog directer. Van de dansbare klanken van ‘Broad Daylight’ tot de verstilling van ‘This Marauder’s Midnight’ – Rios beweegt al jaren tussen genres. Maar zo direct als nu zag je hem nog niet.
