Самостојна изложба на Џем A.:
„Музеј отворен до понатамошно известување“
Отворање: 18. септември 2025, 18:00 часот
Куратори: Јованка Попова и Никола Узуновски
Што значи кога ќе прочитаме на вратата на музејот: „отворено до понатамошно известување“? Дали тоа е административна белешка за работното време или, можеби, предлог музејот да се замисли како отворен, процес што никогаш целосно не е завршен?
Токму од оваа двосмисленост тргнува Џем A. во својата прва самостојна изложба во регионот. Под насловот „Музеј отворен до понатамошно известување“, тој го разгледува музејот како институција што истовремено сака да биде достапна, инклузивна и современа, но и како место обременето со хиерархии, правила, и ограничувања.
Џем A. си поигрува со клишеата, административните изговори, бирократијата, националистички политики, структурни притисоци што ја одредуваат музејската работа. Насловот на изложбата алудира на несигурноста што ги обликуваа современите институции. „Отворено до понатамошно известување“ е административна фраза, а воедно и политичка метафора, сигнал за условеност, непостојаност и зависност од динамиката на социо-економските превирања.
Изложбата „Музеј отворен до понатамошно известување“ не се занимава само со музејот како институција, туку како жив организам кој расте или стагнира зависен од културата, односите на моќ и општествена динамика. Уметникот прашува: кога велиме дека музејот е „отворен“, дали мислиме дека е физички достапен, дали е навистина инклузивен, или тоа е само формален декларативен гест кој прикрива структури на исклучување?
Џем A. ја гради својата практика на пресекот меѓу дигиталната култура и институционалниот простор. Тој ја преместува институционалната критика од елитистичкиот јазик на теоријата, кон популарната, секојдневна комуникација, таму каде што критичката мисла може да е вистински ефективна. Неговите дела (графички знаци, кратки текстови, реди мејд дела и инсталации) го користат мемето како пристапен и демократски медиум, форма што разбирлива, лесна за споделување и субверзивна.
Мемето претставува облик на „децентрализирана креативност“, она што не зависи од авторитетот на институциите или елитните канали на уметничка продукција, туку се потпира на хоризонтална мрежа на споделување и репродукција. Неговата политичка сила е во можноста за постојана циркулација, повторување и пренамена, со што ја еродира моќта на институционалното авторство. Додека традиционалните музеи често ја репродуцираат вертикалната хиерархија помеѓу уметноста и публиката, мемето функционира како „контра-јазик“, достапен, неформален и суштински политички. Изложбата го користи овој потенцијал за да ја реосмисли институцијата не единствено како чувар на културно наследство или автономна уметничка вредност, туку како поле каде што децентрализираната, не-елитна и секојдневна креативност станува дел од пошироката политичка имагинација.
За Џем A. мемето не е само алатка за хумор или интернет - гест, туку културна практика што ја отвора можноста критиката да биде споделена и разбрана надвор од границите на „високата“ култура. Тоа е сретство за интервенција во сферата на културната продукција, и метод за колективно препознавање на состојбите во кои сите учествуваме: едноставна реченица, слика или комбинација на текст и ситуации на апсурд, што го отвора прашањето за тоа кој има пристап до уметноста и како таа комуницира со својата публика. Она што изгледа како шега е начин да се проговори за сериозни прашања: за складиштата полни со уметнички дела што никогаш не се гледаат, за дистанцата меѓу уметноста и заедницата, за бирократските правила што понекогаш го прават музејот недостапен наместо отворен.
Уметникот го третира музејот како „контра-екран“: место каде дигиталните микронаративи на отпор и иронија се преведуваат во физички простор и добиваат институционална видливост. Во таа смисла, „Музеј отворен до понатамошно известување“ го артикулира музејот како политички субјект кој мора да преговара помеѓу својата институционална ригидност и денешната потреба од отвореност, етичност и општествена релевантност.
„Музеј отворен до понатамошно известување“ не е само наслов, туку и отворено прашање: што значи музејот денес, дали музејот денес е навистина отворен, и за кого? како може да остане значаен простор на вклучување и дијалог – не до следно известување, туку заеднички и континуирано?
Изложбата на Џем A. во МСУ - Скопје ќе биде отворена до 27 октомври 2025.
Изложбата е финансиски поддржана од Фондацијата Саха и Министерството за култура и туризам на РС Македонија. Пријател на МСУ - Скопје Тивеш.
. . .
Solo exhibition by Cem A.:
“Museum open until further notice”
Opening: September 18, 2025, 6:00 pm
Curators: Jovanka Popova and Nikola Uzunovski
What does it mean when we read on a museum door: “open until further notice”? Is it simply an administrative note about opening hours, or could it be a proposal to imagine the museum as an open-ended process, something that is never fully complete?
It is from this ambiguity that Cem A. begins his first solo exhibition in the region. Under the title “Museum open until further notice”, he examines the museum as an institution that seeks to be accessible, inclusive, and contemporary, yet remains burdened by hierarchies, rules, and restrictions.
Cem A. plays with clichés, administrative excuses, bureaucracy, nationalist policies, and structural pressures that shape museum practice. The exhibition title alludes to the uncertainty that defines contemporary institutions. “Open until further notice” is both an administrative phrase and a political metaphor, a signal of conditionality, impermanence, and dependence on the dynamics of socio-economic upheavals.
The exhibition “Museum open until further notice” approaches the museum not simply as a an institution, but as a living organism that grows or stagnates depending on culture, power relations, and social dynamics intersect. The artist asks: when we say that a museum is “open,” do we mean it is physically accessible, genuinely inclusive, or is it merely a formal, declarative gesture that conceals structures of exclusion?
Cem A. develops his practice at the intersection of digital culture and institutional space. He shifts institutional critique away from the elitist language of theory, toward popular, everyday communication, precisely where critical thought can be most effective. His works, graphic signs, short texts, readymades, and installations, use the мeme as an accessible and democratic medium, a form that is comprehensible, shareable, and often subversive.
The meme represents a kind of “decentralized creativity,” one that does not depend on institutional authority or elite channels of art production, relying instead on a horizontal network of sharing and reproduction. Its political force lies in its ability for constant circulation, repetition, and repurposing, eroding the power of institutional authorship. While traditional museums often reproduce vertical hierarchies between art and audience, the meme functions as a “counter-language”: accessible, informal, and deeply political. The exhibition uses this potential to rethink the museum not merely as a guardian of cultural heritage or autonomous artistic value, but as a space where decentralized, non-elite, everyday creativity becomes part of a broader political imagination.
For Cem A., the meme is not just a tool for humor or internet gestures, but a cultural practice that allows critique to be shared and understood beyond the borders of “high” culture. It is a tool for intervention in the sphere of cultural production and a method for collective recognition of the conditions in which we all participate: a simple phrase, an image, or a text-situation of absurdity that raises questions about who has access to art and how it communicates with its audience.
What may seem like a joke becomes a way to address serious issues: storage rooms full of unseen artworks, the distance between art and community, the bureaucratic rules that sometimes make the museum less open than its name suggests.
The artist treats the museum as a “counter-screen”: a place where digital micro-narratives of resistance and irony are translated into physical space and gain institutional visibility. In this sense, “Museum open until further notice” articulates the museum as a political subject negotiating between its institutional rigidity and today’s demand for openness, ethics, and social relevance.
“Museum open until further notice” is not only a title but an open question: what does the museum mean today, is it truly open, and for whom? How can it remain a meaningful space of inclusion and dialogue, not just “until further notice,” but collectively and continuously?
Cem A.’s exhibition at the Museum of Contemporary Art – Skopje is on view until October 27, 2025.
The exhibition is financially supported by the SAHA Foundation and the Ministry of Culture and Tourism of the Republic of North Macedonia. MoCA - Skopje friend: Tikves.
You may also like the following events from Музеј на современата уметност Скопје / Museum of Contemporary Art Skopje:
Also check out other
Arts events in Skopje,
Exhibitions in Skopje,
Fine Arts events in Skopje.
|
