∘ KIEDY: 18 września, 19:00
∘ GDZIE: Studio Scena Robocza (ul. Wroniecka 6)
∘ BILETY ⟶
https://bit.ly/3HJHI4Y
∘ CZAS TRWANIA: 60 minut bez przerwy
∘ SZCZEGÓŁY ⟶
https://bit.ly/45LipYm
∘ DODATKOWE INFORMACJE: Prosimy o punktualne przybycie. Osoby spóźnione mogą nie zostać wpuszczone na spektakl.
_________________________________
𝘾𝙯𝙖𝙧𝙣𝙮 𝙩𝙤 𝙢𝙤́𝙟 𝙨𝙯𝙘𝙯𝙚̨𝙨́𝙡𝙞𝙬𝙮 𝙠𝙤𝙡𝙤𝙧 porusza zagadnienie dezintegracji ciała w wyniku depresji. Przybyła w solowym performensie podejmuje próbę odzyskania kontroli nad własnym ciałem i emocjami.
Kluczową rolą w tym procesie odgrywa oddech – podstawowa funkcja organizmu, o której często zapominamy – w przeciwieństwie do delfinów, u których oddech jest świadomy. To właśnie zwrócenie się do biologicznej funkcji naszego organizmu może być drogą do odzyskiwania ciała i rozpoznawania manifestowanych w nim emocji, a co za tym idzie – wyzwalania się z systemu opresji.
Tytułowy czarny kolor symbolizuje także ciemny pokój z dzieciństwa, w którym nikt nas nie widzi. Możemy w nim znaleźć schronienie przed światem zewnętrznym i puścić wodze fantazji. W ciemnym pokoju nasze ciała nie są wystawione na pokaz. Możemy się rozluźnić, odetchnąć, przyjmować dziwne pozy, pozwolić sobie na chwilę głupoty. W ciemnym pokoju możemy śpiewać na całego, tańczyć, wcielać się w różne postaci. W ciemnym pokoju jesteśmy sami dla siebie, nikt na nas nie patrzy.
Przybyła w solowym performansie nie próbuje na siłę zwalczyć czerni. W ogóle nie siłuje się z własnym ciałem, a podąża za jego impulsami. Pokazuje, że właśnie w tych momentach, w których do naszego życia wkrada się czerń, możemy zatroszczyć się o siebie poprzez zwrócenie się do swojego ciała i wsłuchanie się w jego potrzeby.
„Czarny to mój szczęśliwy kolor” opowiada o możliwości. O przyzwoleniu sobie na świadome podejmowanie decyzji, wynikających z głębi ciała, na przekór zewnętrznym ramom i formatom – ciasnym, ograniczającym, budzącym wątpliwości. To niekończący się proces obnażania i transformacji, w którym ciało performera staje się podmiotem, dążącym do pełnej integracji, samoakceptacji oraz odkrywania na nowo swojego potencjału.
Koncepcja, choreografia, wykonanie: Michał Przybyła
Dramaturgia: Marcin Miętus
Muzyka: Przemek Degórski
Kostium: Mateusz Bidziński
Realizacja dźwięku i świateł: Maciej Frycz
Komunikacja i promocja: Michalina Cendrowska, Aleksandra Puk
Produkcja: Michał Przybyła & Dominika Mądry, Scena Robocza, Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego w Warszawie
Autorką identyfikacji graficznej jest Kornelia Nowak
Opisujemy: Na ciemnym tle widać osobę w różowej, błyszczącej masce ozdobionej cekinami i frędzlami. Osoba ma podniesione ręce, jest ubrana w błyszczący, dopasowany strój sceniczny bez rękawów, odsłaniający wytatuowane ramiona. W tle po lewej stronie widoczna jest kolażowa instalacja artystyczna z kolorowymi zdjęciami i grafikami. W lewym górnym rogu zdjęcia znajduje się logo sceny roboczej. Na dole, na środku zdjęcia znajduje się żółty, graficzny element z tytułem wydarzenia "Jest tylko jedna". W prawym dolnym rogu, na czerwonym tle w kształcie zakładki, znajduje się napis: „Pożegnanie z tytułem”
Dofinansowano ze środków budżetowych miasta Poznania #poznanwspiera
You may also like the following events from Scena Robocza:
|
