Berlińska Scena Performatywna
Prezentacja min artystów związanych z Kunsthaus KuLe
Projekt współfinansowany ze środków Fundacji Współpracy Polsko - Niemieckiej i ze środków Miasta Wrocław
Program:
Piątek 13.06
Godz. 18.00
Berlińska Scena Performatywna
Otwarcie instalacji Zandera Portera – 絵文字ボット： Emoji-bot [Du{think}BTTR_off_alleine?
Juan Pablo Camara
lat1n0 - performance
Lyllie Rouvière
Popular - performance
Miejsce: Galeria BWA Wrocław Główny
Niedziela 15.06
Godz: 15.00, 16.00, 17.00
Berlińska Scena Performatywna
Maciek Sado
*normKORN - Whatsappowy spacer percepcyjny/ gra miejska w formacie jeden do jeden.
Zapisy na maila:
a2VpY2FtYWQgfCBnbWFpbCAhIGNvbQ==
Miejsce: Galeria BWA Wrocław Główny
Godz: 18.00
Cykl: Tropicalia i nowe taneczne perspektywy latynoamerykańskie
Fernando Belfiore
KChĂOs
Miejsce: Galeria BWA Wrocław Główny
Artyści:
Lyllie Rouvière
Performans Popular
Performerka Lyllie Rouvière ożywia akordeon w delikatnym tańcu. Oddech, dźwięk i grawitacja łączą się w delikatnym ruchu. Współgrające rytm i ton wpływają na siebie nawzajem. Spektakl odzwierciedla sposób, w jaki żywe i nieożywione rzeczy wibrują, zacierając granicę między nimi.
Lyllie Rouvière jest berlińską choreografką i performerką z doświadczeniem w tańcu i architekturze. Jej praca koncentruje się na polityce ciała i eksploracji intymności, kwestionując sposób, w jaki zarówno środowisko wewnętrzne, jak i zewnętrzne kształtują nasze ciała i jak je ożywić. Rouvière bada głębokie sensoryczne i emocjonalne związki zarówno z ludźmi, jak i z innymi niż ludzie istotami. Jej prace były prezentowane na arenie międzynarodowej, przy wsparciu DRAC Île-de-France, Goethe Institut i Senatsverwaltung für Kultur und Europa. Rouvière współpracowała jako performerka z takimi artystami jak André Uerba, Zorka Wollny i July Weber. Jest współzałożycielką Szkoły Sztuki Performance w KuLe i gościnną artystką na Uniwersytecie Sztuki i Projektowania Burg Giebichenstein w Halle.
Zander Porter – USA / Niemcy
Emoji-bot
絵文字ボット： Emoji-bot [Du{think}BTTR_off_alleine?]
performans: ketia, Harald Stojan, & Annalise Van Even
Emoji-bot autorstwa Zandera Portera tworzy symulację liveness; trzech performerów na trzech ekranach, która cyklicznie przechodzi przez choreograficzną partyturę, synchronizuje ich „na żywo” - w cyfrowej czasowości. Dramaturgia instalacji niesie ze sobą teatralność, która dodatkowo zaciera granice między wirtualnym a fizycznym występem.
Zander Porter (ザンダー・ポーター) jest amerykańskim badaczem artystycznym i choreografem mieszkającym głównie w Berlinie i w Los Angeles. Pracuje pomiędzy liveness i online, Praktyki Zandera analizują i rekonstruują uwagę i tożsamość poprzez gamifikację płci, afektu, interlokucji i podmiotowości. Powołując się na internetową semiotykę, technologie hormonalne, cielesność i paradygmaty inwigilacji z mieszanką ciekawości, szacunku, ironii i sceptycyzmu, badania artysty krytycznie obnażają neoliberalne porządki hiperindywidualizacji i na nowo wyobrażają sobie zainscenizowane / udokumentowane ceremonie techno-społeczne.
Zander jest głównym członkiem XenoEntities Network (XEN), platformy do dyskusji i eksperymentów skupiającej się na przecięciach studiów queer, gender i feministycznych z technologiami cyfrowymi. Ukończył studia licencjackie na kierunku Art Studio (z dodatkowymi zajęciami z informatyki i performatyki) na Wesleyan University oraz studia magisterskie z choreografii na DAS Graduate School - Amsterdam University of the Arts, pracował lub uczestniczył w rezydencjach w Swiss Institute / Contemporary Art (Nowy Jork), Cité internationale des arts (Paryż), Trauma Bar und Kino (Berlin), Saison Foundation (Tokio), National Institute for Space Research (São José dos Campos) i Leonardo@Djerassi (Woodside), a także otrzymywał różne granty lub nagrody produkcyjne i badawcze. Brał udział w licznych wystawach i festiwalach na świecie.
lat1n0 - performance taneczny
Produkcja: Juan Pablo Cámara. Co-produkcja: Sophiensaele
Koncept i choreografia: Juan Pablo Cámara
Wykonanie: Mauro Guz Bejar (MORO), Juan Pablo Cámara
Muzyka: MORO
Kostium: Julieta Omil
Praca obraca się wokół takich tematów jak (de)konstruowanie tożsamości, sztuczność i uwodzenie. Przenosimy się tutaj w przyszłość, w której firma technologiczna zapewnia swoim klientom doświadczenie zetknięcia się z pierwszą w historii świadomą formą sztucznej inteligencji. Przypominający niektóre formy sztucznej inteligencji występujące w filmach science fiction robot (lub android) w kształcie człowieka, zwany ThinSkin, śpiewa, tańczy i wprowadza “gości” w zbiorową hipnozę. Jego ciało jest skolonizowane i przejawia latynoamerykańskie stereotypy (które są rzeczywistym tłem kulturowym choreografa), takie jak zmysłowość, uwodzenie i zaostrzona emocjonalność. To zestawienie elementów ma na celu ironiczną refleksję nad konstrukcją tożsamości poprzez reprezentację i ekspozycje struktur władzy. Postać „latynoamerykańskiego androida” jest tutaj metaforą sposobu, w jaki dyskursy hegemoniczne / kolonialne tworzą i „programują” specyficzne tożsamości na postkolonialnych ciałach.
Juan Pablo Cámara to choreograf i performer z Argentyny, obecnie mieszka w Berlinie. Jego praktyka artystyczna oscyluje pomiędzy tworzeniem własnych prac, tworzeniem w współpracy z innymi artystami i występowanie jako performer projektach innych artystów. Jego badania choreograficzne wchodzą w dialog ze współczesnymi mu problemami jak sztuczność, konstruowanie tożsamości i “od{}ucieleśnienie”, które służą mu jako środki do refleksji nad niestałością konstrukcji kulturowych i społecznych. Często tworzy narracje i tożsamości, które mogłyby sproblematyzować sposoby, w jakie język (związany z ludzką ontologią) determinuje nasze doświadczenie i postrzeganie rzeczywistości.
Maciek Sado
*normKORN - Whatsappowy spacer percepcyjny/ gra miejska w formacie jeden do jeden.
Maciej Sado - kurator Mandala Performance Festival, choreograf, performer, tancerz. W 2016 ukończył amsterdamską szkołę choreografii SNDO (School for New Dance Development). Jest też absolwentem Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu na kierunku lekarskim. W swoich pracach skupia się na kwestionowaniu normatywności wszelkiego typu, analizując społeczno-polityczne wyobrażenia o ciele i ruchu. Lubi przestrzenie pomiędzy, znajdujące się w spektrum raczej niż na ekstremach, wymykające się jednoznacznej interpretacji.
Wrażliwością blisko mu do duchów, minimalizmu, niesamowitości, spekulatywnego realizmu i psów. Lubi ciałem projektować rozszerzoną rzeczywistość, nawigując i gubiąc się w tak wykreowanych równoległych światach. Dużą częścią jego praktyki jest angażowanie się w procesy kreatywne i wspieranie innych artystów. Ważny i potrzebny w tej jego aktywności artystycznej jest samodzielnie wypracowany koncept dynamicznej dramaturgii. Występuje również w spektaklach innych artystów takich jak m.in.: Ola Maciejewska, Florentina Holzinger , Vincent Riebeek, Sebastian Matthias, Tino Sehgal, Colin Self, Peaches, Fernando Belfiore, Laima Jaunzema. Jego ostatnie prace były pokazywane w wielu teatrach i na festiwalach europejskich. W 2016 był stypendystą programu DanceWeb podczas wiedeńskiego festiwalu ImpulzTanz. Od 2019 roku jest członkiem kolektywu artystycznego KuLe w Berlinie.
Fernando Belfiore
KChĂOs
Po kilku eksperymentach z solową pracą performatywną, którą artysta nazwał ENTRANHAS (GUTS/ DEPTHS), aktualnie opracowuje solo oparte na psim fetyszu posłuszeństwa. Poprzez badanie kilku początkowych punktów wyjścia, Fernando chce stworzyć procesualny performance, który ponownie przemyśli udomowienie ciała, konceptu z oświeceniowymi ideami w celu ich przezwyciężenia poprzez produkcję subiektywności. Jedną z “materialności” (pojęcie związane z praktyką artysty), która bierze udział w tym procesie to Vira- Lata (Kompleks Kundla), który jest wyrażeniem stworzonym przez brazylijskiego dramaturga i pisarza Nelsona Rodriguesa w celu ujawnienia kompleksu niższości, który jest odczuwany przez daną osobę lub populację, albo kiedy wykształcenie jednostki służy jedynie celebrowaniu dominującej kultury, jednocześnie pomniejszając lokalne lub zmarginalizowane praktyki kulturowe. Vira-lata, dosłownie brzmi przewracać śmieci, a w języku brazylijskim portugalskim nazywa się również psy ras mieszanych. Fernando czerpie inspiracje z pracy Ligii Clark o nazwie CAMINHANDO, z wykorzystaniem paska Möbiusa, praktyk na nerwie błędnym (nerw odpoczynku i trawienia) oraz połączenia jelit z naszym mózgiem.
Fernando Belfiore [1983 - São Paulo, Brazylia] jest choreografem, nauczycielem, badaczem, performerem i artystą obecnie mieszkającym w Amsterdamie. Prace Fernando są transdyscyplinarne, oparte na badaniach, ucieleśnieniu i krytycznym myśleniu, praktykując ruch jako kolektywne działanie w sferze publicznej w kierunku krytycznego myślenia i transformacji społecznej.
Organizacja wydarzenia: stowarzyszenie JEST CZŁOWIEK
Kuratorzy festiwalu: Adam Kamiński, Maciej Sado
Festiwal współfinansowany przez Miasto Wrocław i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej
Partnerzy: CAL na Przedmieściu Oławskim - Centrum na Przedmieściu, Dolnośląska Federacja Organizacji Pozarządowych, Teatr Układ Formalny, Galeria BWA Wrocław Główny
Miejsca wydarzeń festiwalowych:
Centrum na Przedmieściu ul. Prądzyńskiego 39 A Wrocław,
Galeria BWA Wrocław Główny / 1 piętro Dworca Kolejowego Wrocław Główny/ ul Marszałka Józefa Piłsudskiego 105
Wstęp na wydarzenia jest wolny, obowiązują zapisy na maila:
YXR1dHlzenR1a2kgfCBnbWFpbCAhIGNvbQ==
@Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej.
You may also like the following events from Adam Kamiński:
Also check out other
Performances in Wroclaw,
Arts events in Wroclaw,
Entertainment events in Wroclaw.
