UNIESIENIA, wernisaż wystawy malarstwa Doroty Gawrońskiej

Od autorki:
Do tworzenia moich prac używam farb olejnych; są według mnie najlepszym narzędziem do oddawania nieprzemijającej wspaniałości tego świata, jakie wymyśliła ludzkość.
Codziennie towarzyszy mi zachwyt nad naturą i ze wszystkich sił staram się dać temu wyraz na płótnie i na papierze. Uprawiam malarstwo figuratywne. Bohaterkami moich obrazów są najczęściej kobiety, bo to w kobiecym ciele zaklęte jest piękno całego wszechświata.
Urodziłam się w 1974 roku w Łukowie. Dzieciństwo i wczesną młodość spędziłam na podłukowskiej wsi. Takiej prawdziwej wsi, zabitej dechami, wśród lasów i bagien. W pobliżu naszego domu można było spotkać wilki, łosie i wszelkiej maści zwierzynę leśną i hodowlaną. Żyliśmy otoczeni dziką przyrodą, która wchodziła do naszego życia z każdej strony. Moje dzieciństwo to sad, łąka i bezkresne niebo nade mną. Długo żyłam w przeświadczeniu, że nasz dom to bezludna wyspa. Zmieniło się to dopiero, kiedy w sąsiedniej wsi zbudowano kościół o wieży tak wysokiej, że była widoczna ponad drzewami.
Już jako bardzo młoda osoba pragnęłam tworzyć i wyrażać siebie właśnie przez rysunek i kolor. Na pewien czas z przyczyn praktycznych odrzuciłam marzenia o tej ścieżce. I z braku wiary w swoje możliwości. We wczesnej dojrzałości te marzenia wróciły do mnie ze zdwojoną siłą. Kiedy spotkałam się ze swoim prawdziwym ja i obudziłam w sobie odwagę i determinację, wszystko zaczęło się układać.
Wystawa czynna do 10.01.2026