꧁Kilka wibracji nie czyni medium꧂ to trzy otwarte warsztaty choreograficzno-somatyczne, których punktem wyjścia będzie badanie artystyczne Alki Nauman na temat seansów spirytystycznych i praktyk mediumicznych realizowane w ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy.
Podczas warsztatów Alka Nauman podzieli się stanem swoich badań i zaprosi do spekulatywnej pracy z archiwaliami przy pomocy narzędzi choreograficznych i somatycznych oraz tworzenia na tej podstawie własnych partytur ruchowych seansów spirytystycznych.
K O N T E K S T
Przygaszone lampy, ciężkie kotary, dotyk obcych opuszków palców na wirującym stole i spiętych łydek pod stołem, wspólne oczekiwanie w napięciu na ducha, ektoplazma wydobywająca się z różnych części ciała i wpadające w trans medium nierzadko pozbawione gorsetu lub zupełnie nagie. Teatralna atmosfera seansów spirytystycznych była przesycona erotyzmem i sprzyjała wspólnemu przeżywaniu grozy, nadziei i podniosłości. Mediami zostawały najczęściej kobiety, dla których wywoływanie duchów pozwalało na wyjście z przypisanej im społecznie roli w głęboko patriarchalnym społeczeństwie. Był to jeden z nielicznych zawodów, podobnie jak aktorstwo, dostępny kobietom niezamężnym, queerowym czy pochodzącym z klasy ludowej, który, choć obarczony ryzykiem społecznego napiętnowania, dawał nadzieję na niezależność. Zaś liczne mistyfikacje wpisane w to emploi można traktować jako potężne narzędzie wymyślania siebie na nowo i na własnych zasadach. Mediumizm często także funkcjonował w splocie z walką o prawa wyborcze kobiet. Jak pisze Agnieszka Taborska: „W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych [XIX wieku] wypełnione po brzegi aule amerykańskich miast stały się trybuną postępowych myśli wypowiadanych przez pogrążone w transie media. Spirytyzm podważał normy społeczne w takim samym stopniu, w jakim czynił to ruch emancypacyjny”. Zdobywając popularność na świecie, seanse bardzo szybko przeobraziły się w powtarzalne performanse o ściśle określonej partyturze choreograficznej, podczas których kobiety-media sprawowały kontrolę nad sytuacją oraz cielesnością swoją i innych.
Alka Nauman postrzega media jako nowatorskie choreografki i performerki, których wirtuozeria polegała na świadomym tworzeniu relacji pomiędzy ciałem, czasem i przestrzenią. Odwołując się do starannie zaplanowanej struktury improwizowały i, podobnie jak jedna z najwybitniejszych współczesnych choreografek eksperymentalnych Deborah Hay, swoją praktykę ruchową opierały na pracy z pytaniami. Ich ekspansywne ciała stawały się wehikułami przywołującymi zmarłych i powołującymi do życia za każdym razem nowy podmiot zbiorowy składający się z zaproszonych gości.
zdjęcie: osoba autorska nieznana, 1912, medium Eva C. wraz z
Albertem von Schrenck-Notzingiem.
A L K A N A U M A N
bio
Urodzona w 1992 roku choreografka, performerka, reżyserka i autorka tekstów. Członkini duetu Lesbi Pensjonari wraz z badaczką Justyną Szklarczyk.
Otrzymała roczne stypendium na projekt pod tytułem „Kilka wibracji nie czyni medium”, w ramach którego opracuje partyturę choreograficzną będącą podstawą performansu. Praca będzie inspirowana biografiami i praktyką słynnych mediów takich jak Eusapia Palladino czy Eva C. oraz seansami spirytystycznymi. @alka_nauman @lesbi.pensjonari
D A T Y
1.Piątek 22.08 (17:00-20:00)
2.Sobota 23.08 (15:00-18:00)
3.Niedziela 24.08 (15:00-18:00)
Zachęcam do zapisania się na wszystkie trzy warsztaty.
Z A P I S Y
bmF1bWFuYWxpY2phIHwgZ21haWwgISBjb20=
W tytule mejla proszę napisać: warsztaty choreograficzne
Na wszystkie wiadomości odpowiem po 3 sierpnia 2025.
warsztaty są bezpłatne!
LICZBA M I E J S C:
minimalnie 2 osoby
maksymalnie 12 osób
D O S T Ę P N O Ś Ć:
W budynku znajduje się winda i toaleta dla osób z niepełnosprawnościami. Warsztaty będą prowadzone w języku polskim.
Podczas warsztatów nie będzie miejsca na żadną formę dyskryminacji: homofobię, bifobię, transfobię i queerfobię, rasizm, ableizm i whorefobię.
W razie pytań proszę o wiadomość na adres:
bmF1bWFuYWxpY2phIHwgZ21haWwgISBjb20=
Projekt jest realizowany w ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy
Bardzo dziękuję za wsparcie w pracy nad projektem Komunie Warszawa, gdzie mogłam korzystać z #OPENSTUDIO oraz Centrum w Ruchu (Fundacja Burdąg).
|
