Ό,τι φωτίζει
Μια χορογραφική αφήγηση για όσα χάνονται και ξαναβρίσκονται
Ένα σώμα συναντά το φως.
Το κρατά. Το χάνει. Το ψάχνει. Το προσφέρει.
Κι άλλα σώματα γύρω του θυμούνται πως κι αυτά κάποτε το γνώρισαν.
Μια μπάλα γίνεται αιτία να πλησιάσουμε, να απομακρυνθούμε, να στραφούμε μέσα μας.
Κάτι αλλάζει χέρια, κάτι φεύγει, κάτι επιστρέφει.
Κάθε κίνηση, μια μετάβαση.
Κάθε βλέμμα, μια ερώτηση.
Τι κρατάμε τελικά;
Και τι φωτίζει από μέσα μας όταν όλα γύρω σβήνουν;
Μια χορογραφική και θεατρική αφήγηση από σώματα 3,5 έως 18 ετών,
για την κοινή μας ανάγκη να ανήκουμε, να συνδεθούμε και να λάμψουμε — από μέσα.
What Illuminates
A choreographic narrative about what is lost and found again
A body meets the light.
It holds it. Loses it. Searches for it. Offers it.
And other bodies around it remember — they too once knew it.
A ball becomes a reason to come closer, to drift apart, to turn inward.
Something changes hands. Something leaves. Something returns.
Each movement, a transition.
Each gaze, a question.
What do we truly hold on to?
And what shines from within us when all around us fades?
A choreographic and theatrical narrative performed by bodies aged 3.5 to 18
about our shared need to belong, to connect, and to shine from within.
