„Wszystko, co da się opisać w liczbach jest do zastąpienia – ale nie wyblakła rodzinna fotografia, nie lalka z dzieciństwa, nie odręcznie spisane wspomnienie – one absorbują nasze emocje i ciepło. Jesteśmy za nie odpowiedzialni. Punktem wyjścia tej teatralnej opowieści jest poruszający zbiór wspomnień uczestniczki powstania warszawskiego — Stanisławy Domagalskiej, pseudonim Mimoza — zachowanych w piwnicy rodzinnego domu. Malowane wspomnieniami babci obrazy ujawniają rys wnikliwej obserwatorki, która unikając ocen, rejestruje wojenny świat w najdrobniejszych detalach. Układają się też przy okazji w osobistą, kobiecą narrację, subtelną niczym kwiat, który stał się jej pseudonimem.
Ewa Kaczmarek — aktorka, dramaturżka, reżyserka teatralna, tworząca swoje solowe projekty pod pseudonimem Laura Leish. Laureatka Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, konkursu na interpretację monologu Szekspirowskiego Modjeska Calling, poznańskiego plebiscytu na Wydarzenie Artystyczne Sezonu, konkursu Szekspir OFF, trzykrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, stypendystka Marszałka Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie kultury. Teatr, który tworzy, często zanurza w prawdziwych historiach i kobiecych biografiach.
Scenariusz, reżyseria, wykonanie: Ewa Kaczmarek (Domagalska)
Opieka artystyczna: Helena Romanova
Muzyka: Adam Brzozowski
Kostiumy: Idalia Mantas
Scenografia: Piotr Kamiński
Światło: Marta Figurska
Zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
