Scenariusz i reżyseria: Lena Witkowska
Kompozycje Muzyczne, Osoby Performerskie: Marika Bocewicz, Marta Wołczecka, Weronika Siwicka, Joanna Bielawska, Lena Witkowska
Video i Scenografia - Filip Jędrzejczak
Premiera: 11–12 grudnia 2025, Teatr Ósmego Dnia, Poznań
Osoby Royberskie, których wypowiedzi i historie stały się inspiracją do napisania scenariusza: Magda Malinowska, Dorota Stefańska, Renata Bernas, Bronisława Waszkiewicz, Kasia Czarnota, Hanna Roloff, Aneta Budzińska, Marria Vehera, Nadia Demyd
________________________________________
Opis spektaklu:
„Royberki” to performatywno - muzyczny manifest o kobiecym aktywizmie, solidarności i codziennych rewolucjach. Spektakl wyrasta z rzeczywistości ruchów społecznych — przede wszystkim Inicjatywy Pracowniczej, ale również wspierającego ją środowiska Rozbratu, które od lat są sercem miejskich walk o prawa społeczne w Poznaniu.
Na scenie spotyka się pięć dynastii, reprezentujących różne obszary oporu: pracownice niemedyczne szpitala, osoby pracujące w Amazonie, pracownice żłobków, opiekunki osób starszych oraz aktywistki związków lokatorskich. Każda z nich tworzy własne „królestwo” – przestrzeń nieustającej walki o uznanie, widzialność i podmiotowość. W swoich mikroświatach królowe przeprowadzają rebeliady i rewolucje, pisząc na nowo mit pracy i postaw społecznych.
Tytuł „Royberki” pochodzi od zniekształconego, półżartobliwego określenia buntowniczek, „rozrabiaczek”, tych, które nie dają się uciszyć. To słowo o niepewnym rodowodzie – między potocznym „rojberką” (łobuziarą, niepokorną) a wymyśloną nazwą nowej dynastii rewolucjonistek. „Royberki” to więc królowe z marginesu, władczynie chaosu, kobiety, które śmiechem, śpiewem i gniewem tworzą własny porządek.
„Royberki” to spektakl muzyczny, bunt w pięciu aktach – o królestwach z potu, śmiechu, konfetti i czułości. Zbudowany z żywych wokalnych performansów, rytmów pracy i improwizowanych pieśni buntowniczych. Muzyka oparta na głosach, oddechach, instrumentalno - elektronicznych aranżach i dźwiękach codzienności — staje się formą emocjonalnego zapisu współczesnego protestu.
Zespół tworzą artystki o różnorodnym zapleczu: aktorki, wokalistki, performerki i animatorki społeczne, działające na styku sztuki i aktywizmu, których biografie splatają się z lokalnym kontekstem Poznania — miasta o silnych tradycjach oddolnych ruchów. Ich spotkanie w Teatrze Ósmego Dnia, miejscu o silnej tradycji zaangażowania i oporu, jest powrotem do źródeł teatru politycznego i wspólnotowego.
