Η Isnotgallery και το Almyra hotel με ιδιαίτερη χαρά σάς προσκαλούν στην ομαδική έκθεση «Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί…» το Σάββατο 26 Ιουλίου στις 8 μμ στο ξενοδοχείο Almyra στην Πάφο. Τα εγκαίνια θα τελέσει ο Αναπληρωτής Κυβερνητικός εκπρόσωπος κος Γιάννης Αντωνίου.
*English text follows
Σημειώσεις για το ατελές
Για έναν χωρισμό ή/και για την τέχνη. Ή για κανένα.
Ο άνθρωπος λένε πως είναι ικανός να ερωτευτεί άπειρες φορές. Ανθρώπους, τόπους, ιδέες.
***
Ερωτεύτηκα:
Όλες τις- κυρίως φευγαλαίες- ιδέες στον ορίζοντα. Γιατί μπορούσα. Γιατί ξαναγεννιόμουν.
Νιώθοντας το ψιλό πυρούμενο χαλίκι να μπαίνει στις αναμεσιές των δακτύλων·παρατηρώντας τον θεόρατο ευκάλιπτο του παππού να γέρνει πάνω από το κύμα, και το φάτα μοργκάνα να παίζει στον ορίζοντα· κοιτώντας ευθεία τη θάλασσα και το μικρό λιμάνι δεξιά, απ’ το μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου.
Πάντα, δίπλα σε μια θάλασσα.
***
Αλλά, τελικά, έμαθα πως αλλιώς πεθαίνεις σε αυτό το νησί.
Σε διάφορους Παράδεισους- ερωτικούς, φαντασιακούς,καλλιτεχνικούς, υπαρξιακούς- φανταζόμαστε πως αναγνωρίζουμε μια ιδέα. Ένα σημείο που εμπεριέχει όλα όσα επιθυμούμε: ευφυΐα, ορθή παρουσίαση, αμεσότητα(με ένα κοινό). Ένα δωμάτιο γεμάτο γράμματα, γραμμές, φόρμες, αιωρούμενες γόνιμες σκέψεις, που απορρέει ηρεμία (το αίσθημα της θαλπωρής) με θέα μια απέραντη θάλασσα (η ψευδαίσθηση πως όλα είναι πιθανά).
Αυτοί οι Παράδεισοι (έργα τέχνης ή έρωτες, ό,τι προτιμάτε) μοιάζουν με ιστορίες που μπαίνεις μέσα τους και έχεις την ψευδαίσθηση πως σε αφορούν. Αλλά, τελικά, αποδεικνύονται είτε μικρότεροι των προσδοκιών σου, είτε άγονοι. Οι υποσχέσεις τους- προφορικές συμβάσεις- δεν έχουν σκοπό να υλοποιηθούν. Τα όσα υπόσχονται: Τίποτα περισσότερο από εμμονές επιθυμίας και ηδονής.
Μετά από αρκετούς θανάτους μαθαίνουμε να ακούμε ξανά την ηχώ μας, την εσωτερική φωνή. Αυτήν που είχαμε αποσιωπήσει για χάρη της κατανόησης, ή/και επιτέλεσης, ενός έργου, ή και του έρωτα. Την είχαμε θυσιάσει πρόχειρα σε θεωρίες και σε ιδεατά. Η επιστροφή της ηχούς απλώς μας θυμίζει όσα χάσαμε, ό,τι δεν υπήρξε στ’ αλήθεια, όσα απλά έπρεπε να περάσουν από την αφήγησή μας, και όσα- τελικά- μας αφορούν και εξακολουθούμε να προσπαθούμε να διασώσουμε.
Ο έρωτας και η τέχνη συγγενεύουν: είναι προσφορές που σπάνια βρίσκουν ανταπόκριση. Αλλά, αν περιμένεις, ο Παράδεισος θα σου δοθεί· έστω και παροδικά. Οέρωτας είναι η επιμονή του ηλιθίου: Να φυτεύει ξανά και ξανά, ενώ ξέρει πως δεν θα βλαστήσει τίποτα. Να μένει εκεί, να παρατηρεί. Να ξαναδοκιμάζει. Σαν να μην μαθαίνει ποτέ. Παράλογη, σχεδόν γελοία, εμμονή. Και ταυτόχρονα η μόνη πράξη που επιβεβαιώνει πως είναι ακόμη ζωντανή/ός.
Η τέχνη, με τη σειρά της, είναι και αυτή μια επιμονή (του ηλιθίου;). Όμως, ταυτόχρονα, είναι η ηρωικότερη των πρακτικών. Η τέχνη, όπως κι ο έρωτας, λειτουργεί χωρίς διαβεβαιώσεις. Είναι μια διαδικασία έκθεσης χωρίς εγγύηση πως κάποιος κοιτά ή πως κάποιος καταλαβαίνει. Και όμως. Συνεχίζουμε να της δίνουμε και να την τρέφουμε, και να την παρουσιάζουμε. Χωρίς να ζητάμεταίρι σ’ αυτήν.
***
Υπάρχει, λένε, η δυνατότητα να ερωτευτείς άπειρες φορές. Μέχρι τη στιγμή που κάποιος, κάτι- ή και εσύ η/ο ίδια/ος- καταργεί αυτή τη δυνατότητα. Υπάρχει, όντως, μια ύστατη φορά. Και τότε, χωρίς προειδοποίηση και χωρίς κάποια τελετή, ένα μέρος σου σταματά να επιμένει. Στην τέχνη, όμως, η δημιουργία μπορεί να μεταμορφωθεί και να επιστρέφει εκ νέου.
Αυτό το κείμενο είναι ένας αποχαιρετισμός. Όχι για κάτι ή κάποια/ον, αλλά για εκείνη τη δυνατότητα για την οποία δεν είμαστε πια ικανοί. Δεν είναι δήλωση απαισιοδοξίας.
Είναι καταγραφή.
___________________________
Στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:
Ελύσια Αθάνατου, Κωστής Γεωργίου, Όπυ Ζούνη, Ελένη Κινδύνη, Γιάννης Κοφτερός, Μαρία Κοφτερού, Μαριέλλα Μπιλίτσα, Κατερίνα Νεοφυτίδου, Χριστίνα Παπαϊώαννου, Ελίνα Παρθενίου, Αντρέας Σκουφάρης, Έλενα Τσιγαρίδου, Αλέκος Φασιανός, Ελίνα Χατζηνικόλα, Ilina Chervonnaya, Nikita Kravtsov και Camille Sagnes
Επιμέλεια: Άνδρος Ευσταθίου
Διάρκεια Έκθεσης / 26 Ιουλίου-06 Σεπτεμβρίου 2025
Ώρες Λειτουργίας : Δευτέρα-Κυριακή / 11:00-21:00
Πληροφορίες / Almyra hotel / 26888700
_
«In Paradise I marked an island…»
Isnotgallery and Almyra hotel cordially invite you to the group exhibition «In Paradise I marked an island…» on Saturday, July 26th, at Almyra hotel in Paphos.
The inauguration will be held by Deputy Government Spokesperson, Mr. Giannis Antoniou
***
Notes on the Incomplete
On a break up and/or on art. Or neither.
They say that we are capable of falling in love infinitely. With people; places; ideas.
***
I fell in love with all the— fleeting— ideas on the horizon. Because I could. Because I was being reborn.
I fell in love with feeling the fine, burning gravel slipping between my toes; with staring at his grandfather’s eucalyptus leaning over the waves,while the fata morgana shimmered on the horizon; on a second-floor balcony while looking straight out to sea with the small harbour, visible to my right.
Always by the sea.
But, in the end, I learnt that dying on this island is different.
In various Paradises- be it romantic, imaginary, artistic,existential- we daydream over what we think to be an ideal. Something containing all that we desire: intelligence, clarity, immediacy. A room full of letters, lines, forms; filled with hovering fertile thoughts, emanating a(familial) feeling of warmth, with a view to an endless sea (the illusion that all is possible).
These Paradises(artworks or lovers, whichever you prefer) feel like narratives of which you believe you could be part. But, in the end, they prove to be either too shortcoming or, even, barren. These Paradises’ promises, these contracts, were never meant to be fulfilled. What they truly offered was nothing more than ideas of desire and pleasure.
After many deaths we learn to pay attention to our echo again, our inner voice. The one we had silenced for the sake of understanding- or creating- an artwork.
The same voice we had hastily sacrificed to the current and other ideals. When that echo returns, it simply reminds us of what we have lost, what never truly existed, what merely needed to be part of our narrative, and what is- ultimately- worth salvaging.
Love and art are congruent notions: offerings that rarely meet with reciprocity. Those who have not learnt to wait, suffer more.
Love is the persistence of the fool: to plant again and again, knowing nothing will grow. To stay there, to observe. To try once more. As though one is incapable of learning. An irrational, almost absurd, obsession. And at the same time, the only act that confirms one is still alive.
Art, in turn, is also a form of persistence (of the fool?). While it is the most heroic of practices, art- like love- operates without assurances. It is a process of exposure with no guarantee that anyone is looking, or that anyone even understands. And still—we continue to nourish it and to put it out there. Without asking for gestures or counterparts in return.
***
They say there is the possibility of falling in love infinite times. Until the moment someone, something- or even you yourself- eliminates that possibility. There truly is a solemn time. And then, without warning and without ceremony, a part of you stops insisting. In art, however, creation can transform and return anew.
This text is a farewell. Not to something or someone, but to that possibility we are no longer capable of.
It is not a declaration of pessimism. It is a record.
___________________________
The artists:
Elysia Athanatou, Mariella Bilitsa, Ilina Chervonnaya, Alekos Fassianos, Kostis Georgiou, Elina Hadjinikola, Eleni Kindyni, Giannis Kofteros, Maria Kofterou, Nikita Kravtsov, Katerina Neofytidou, Charoula Nikolaidou, Christina Papaioannou, Elina Partheniou, Camille Sagnes, Andreas Skoufaris, Elena Tsigaridou and Opy Zouni
Curator / Andros Efstathiou
Duration / July 26th - September 6th 2025
Working Hours / Monday - Sunday 11:00 - 21:00
Information / Almyra hotel 26888700
Also check out other Arts events in Paphos, Exhibitions in Paphos.
