W ramach programu "Muzyczny ślad 2025" realizowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, ATElier Kultury w Jaworznie realizuje zadanie pod nazwą: Stefan Bolesław Poradowski/Paweł Klecki - Works for string orchestra.
Projekt "Stefan Bolesław Poradowski/Paweł Klecki - Works for string orchestra" zakłada premierowe wydanie płytowe utworów wybitnych kompozytorów: Stefana Bolesława Poradowskiego i Pawła Kleckiego, których część, jak dotąd, nie została jeszcze nagrana (poza archiwaliami), a niektóre z nich nie zostały jeszcze nawet wydane. Autorski wybór utworów dokonany przez dr Macieja Tomasiewicza, spowoduje wprowadzenie do obiegu niekomercyjnych nagrań, popularyzujących twórczość dwóch polskich kompozytorów. Utwory powstałe przed 1945 rokiem zostaną wykonane i nagrane przez Orkiestrę Kameralną Archetti pod batutą dr Macieja Tomasiewicza. Zarejestrowane na płycie utwory zostaną zaprezentowane podczas koncertu inaugurującego sezon 2025/2026.
W wydawnictwie płytowym zarejestrowane zostaną utwory:
1. S. B. Poradowski - Suita antyczna na orkiestrę smyczkową [14’] z 1924 r.;
2. S. B. Poradowski - Tryptyk na orkiestrę smyczkową [9’] z 1926 r.;
3. S. B. Poradowski - Serenada klasyczna na orkiestrę smyczkową [18’] z 1940 r.;
4. S. B. Poradowski - Capriccio na temat etiudy R. Kreutzera [2’] z 1926 r.;
5. P. Klecki - Wariacje na temat J. E. Dalcroze’a [15’] z 1940 r.
Stefan Bolesław Poradowski - kompozytor, teoretyk muzyki, dyrygent i pedagog. Urodził się 16 sierpnia 1902 roku we Włocławku, zmarł 9 lipca 1967 w Poznaniu. Początkowo kształcił się w Konserwatorium Winterfelda w Bydgoszczy. Następnie, w latach 1922-26, studiował kompozycję i teorię muzyki pod kierunkiem Henryka Opieńskiego w Konserwatorium Poznańskim oraz prawo i muzykologię na Uniwersytecie Poznańskim. Uzupełniające studia kompozytorskie odbył w Berlinie u Emila Reznička. Po powrocie do Poznania przez pewien czas był nauczycielem gry na skrzypcach i teorii muzyki w Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina. W latach 1927-39 dyrygował Chórem „Harmonia”. W 1930 został profesorem teorii i kompozycji w Konserwatorium Poznańskim. Kierował także orkiestrą kameralną poznańskiej uczelni. Ponadto, prowadził orkiestrę kameralną Poznańskiego Towarzystwa Oratoryjnego (1932-39) i wykładał w Miejskim Konserwatorium Muzycznym w Bydgoszczy (1935-39). W 1945 ponownie objął klasę teorii i kompozycji w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, pełniąc jednocześnie funkcję prorektora (1957-60) oraz dziekana Wydziału Kompozycji, Teorii i Dyrygentury (1960). W latach 1955-67 prowadził zajęcia z zakresu kompozycji i kierował Katedrą Kompozycji także w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu. Jego uczniami byli m.in. Jan Astriab, Florian Dąbrowski, Andrzej Koszewski, Bogusław Madey, Tadeusz Natanson, Grażyna Pstrokońska-Nawratil, Leszek Wisłocki. Napisał wiele podręczników z zakresu teorii muzyki, w tym Nauka harmonii (1931), Instrumenty muzyczne (1938), Diatoniczne modulacje harmoniczne (1939), O fudze (1962), Akustyka dla muzyków (1964), Sztuka pisania kanonów (1965).
Stefan Bolesław Poradowski otrzymał m.in. Nagrodę Artystyczną miasta Poznania (1947), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1964), Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1966). Bogaty, zróżnicowany gatunkowo dorobek kompozytorski Poradowskiego (ok. 200 pozycji), wyrastający początkowo z tradycji późnego romantyzmu (R. Wagner, R. Strauss), utrzymany jest w stylu neoklasycznym. Większość kompozycji powstała w latach międzywojennych. Twórczość Poradowskiego charakteryzuje się przejrzystą konstrukcją formalną i bogatą inwencją melodyczną. Poradowski przykładał wielką wagę do klasycznie rozumianej formy muzycznej, m.in. cyklu sonatowego. Zafascynowany ideami Hindemitha i Szymanowskiego, skomponował ogromną ilość utworów chóralnych dla potrzeb wielkopolskiego ruchu chóralnego, szukając inspiracji w folklorze. W okresie powojennym podjął próbę unowocześnienia swego języka dźwiękowego, np. VII Symfonia oraz Koncert skrzypcowy zostały napisane w technice dodekafonicznej. W twórczości Poradowskiego największe znaczenie mają utwory wokalno-instrumentalne i chóralne. Wniósł także znaczący wkład do polskiej muzyki religijnej (msze, hymny). Z ogromnej spuścizny jedynie nieliczne utwory zostały wydane (część nakładu włoskiego), większość pozostaje w rękopisach w Bibliotece UAM w Poznaniu.
Paweł Klecki - dyrygent i kompozytor. Urodzony 21 marca 1900 w Łodzi, zmarł 5 marca 1973 w Liverpoolu. Pochodził z rodziny bogatych łódzkich włókniarzy. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął jako dziecko - jego nauczycielką była Róża Schindler-Suess. W wieku 14 lat został członkiem nowo utworzonej Orkiestry Symfonicznej w Łodzi, a w 1919 wystąpił z jej towarzyszeniem w Koncercie skrzypcowym Camille'a Saint-Saënsa. Następnie studiował dyrygenturę pod kierunkiem Emila Młynarskiego oraz kompozycję u Juliusza Wertheima w Konserwatorium Warszawskim, które ukończył po roku nauki. Od 1918 do 1921 odbył studia z filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. W 1921 wyjechał do Berlina, gdzie kontynuował naukę u Wertheima oraz Friedricha Ernsta Kocha (teoria muzyki) w Hochschule für Musik. W 1923 zadebiutował w Berlinie jako dyrygent - poprowadził koncert, w programie którego znalazły się jego własne kompozycje. Na zaproszenie Wilhelma Furtwänglera kilkakrotnie dyrygował koncertami w Filharmonii Berlińskiej. W 1933, zmuszony do opuszczenia Niemiec, wyjechał do Włoch - tu uczył kompozycji i orkiestracji w Scuola Superiore di Musica w Mediolanie. W latach 1937-38 był dyrygentem orkiestry Filharmonii w Charkowie. W 1939 zamieszkał w Clarens w Szwajcarii, a w 1947 przyjął obywatelstwo tego kraju. W 1940 rozpoczął współpracę z Orchestre de la Suisse Romande w Genewie, w 1943 objął kierownictwo festiwali muzycznych w Lozannie. Po II wojnie światowej prowadził ożywioną działalność artystyczną. W 1946, na zaproszenie Arturo Toscaniniego, wziął udział w koncertach inaugurujących otwarcie po wojnie Teatro alla Scali, rok później zadebiutował w Anglii z Philharmonia Orchestra, a w latach 1954-55 był głównym kapelmistrzem Royal Liverpool Philharmonic Orchestra. Koncertował w całej Europie, a także w Ameryce Południowej. W 1958 wystąpił po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych z Philadelphia Orchestra. Od 1958 do 1963 był dyrektorem muzycznym Dallas Symphony Orchestra, w latach 1964-66 zajmował podobne stanowisko w Bernie. W 1967 objął kierownictwo (po Ernescie Ansermecie) Orchestre de la Suisse Romande i piastował je do 1970. Koncertował również w Polsce - z Orkiestrą Filharmonii Narodowej (z którą w 1963 wystąpił na festiwalu w Montreux) i Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia. Zmarł nagle podczas próby z Royal Liverpool Philharmonic Orchestra. Z bogatego dorobku kompozytorskiego Pawła Kleckiego (napisał m.in. 4 symfonie, koncerty fortepianowe i skrzypcowe, utwory kameralne oraz pieśni) większość uległa zniszczeniu w czasie wojny.
Bogaty dorobek tych kompozytorów został w większości utracony podczas powojennych lat lub nie został nawet wydany.
Projekt "Stefan Bolesław Poradowski / Paweł Klecki - works for string orchestra" dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego, w ramach programu "Muzyczny ślad", realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Wydawcą utworów "Capriccio na temat etiudy R. Kreutzera" oraz "Serenada klasyczna na orkiestrę smyczkową" Stefana Bolesława Poradowskiego jest Polskie Wydawnictwo Muzyczne.
You may also like the following events from ATElier Kultury w Jaworznie:
Also check out other
Music events in Jaworzno,
Entertainment events in Jaworzno,
Concerts in Jaworzno.
|
