Zapraszamy na niezwykłą wystawę pająków ludowych tworzonych przez Ewę Kraśniewską.
⏰ 25 października
godz. 12:00-18:00
✂️ W trakcie wystawy będzie można wykonać samodzielnie pompony których używa się do tworzenia pająków.
🎈wstęp wolny
Artystka: Ewa Kraśniewska
- tworzy pająki ludowe (tradycyjne ozdoby ze słomy, bibuły, wełny, piór, które zdobiły kiedyś wiejskie chaty w okresie świąt i ważnych, rodzinnych wydarzeń).
Tak mówi o swojej pracy:
Tworzenie pająków pozwala mi wyrazić się artystycznie, zrelaksować, pobyć tylko ze swoimi myślami i pomedytować. Powtarzanie czynności związanych z tworzeniem poszczególnych elementów wprowadza mnie w stan oczyszczającego zamyślenia i pomaga nabrać dystansu do wielu trudnych spraw. W swojej twórczości eksperymentuję, często staram się nadać pracom nieco nowoczesny charakter, aby promować tę tradycję wśród młodszych pokoleń. Moim marzeniem jest by pająki wyszły z wiejskich chat, skansenów, abyśmy podziwiali je nie tylko w muzeach, ale w naszych, współczesnych wnętrzach :). Moje pająki można nie tylko oglądać, ale również kupować oraz zamawiać wg własnych projektów :) Najserdeczniej zapraszam do kontaktu, to będzie dla mnie ogromna satysfakcja i motywacja do dalszej pracy :)
Kontakt: tel. 603 031 224
mail:
ZWZpamFyZSB8IGdtYWlsICEgY29t
Ludowe pająki, to najczęściej wykonane z nici lub bibuły ozdoby przypominające współcześnie nam znany żyrandol. Tam gdzie je zawieszano, wierzono, że przynoszą one szczęście i dostatek. Najczęściej trafiały one pod wiejskie strzechy, ale tylko do bogatszych gospodarzy.
Pająki najczęściej wykonywały kobiety i dorastające panienki. Wykonywano je zawsze w gromadzie, weseląc się przy okazji i podśpiewując. Gdy niebawem w danej chacie wiejskiej miało być wesele, koniecznie pająki te wykonywano z różowych lub białych nici. Na Wielkanoc przeważał w nich kolor czerwony zaś na Boże Narodzenie wszystkie odcienie koloru niebieskiego.
Wielkanocny pająk musiał być ozdobiony wydmuszkami, zaś kolorowe aniołki miał pająk bożonarodzeniowy. Kiedyś do ich wykonania używano tego, co było dostępne w danej chacie. Gospodynie budowały na początku konstrukcję pająka ze słomy, kłosów żyta, sznurka, a nawet z kawałków płótna i bibuły. Wykorzystywały one także i to, co było dostępne w kuchni, a był to dla przykładu groch i fasola.
W Łowiczu często używano włóczki, a na Lubelszczyźnie były to pióra. Dzisiaj możemy ozdobić takiego pająka koralikami, filcowymi pomponami, wstążkami, elementami z pasmanterii jakimi są na przykład kokardki.
W dawnych wioskach, pająki nie służyły tylko do dekoracji, ale wierzono, że posiadają one szczególną moc. Musiał być on przynajmniej dwa razy w roku wymieniany na nowy, by szczęście nie opuściło danego domostwa. Gdy chciano aby jakąś pannę wydać z domu szybko za mąż, pająk takowy musiał być wykonany w kolorze czerwonym. Aby zaś zagościły w chacie pieniądze, pająk ten musiał być wykonany w kolorze zielonym.
Często pająki mogły być używane jako „pająk doniczka". Ale często też jako ozdoba nad łóżeczko dla dziecka. Młoda para w nowym domu musiała mieć pają a w kolorze białym, a tam gdzie była żałoba, pająk posiadał ozdoby w kolorze szarym.
You may also like the following events from Scena po sąsiedzku:
