Zapraszamy! Cena biletu: 100 zł. Rezerwacje:
cmV6ZXJ3YWNqZWFwYXJ0IHwgd3AgISBwbA==. Spektakle o 16:00 i 19:00.
"Umarłam ze szczęścia" jest kolejnym z cyklu przedstawień Teatru A Part, zainspirowanych historią i duchem miejsca, w którym pracuje na co dzień Marcin Herich i jego zespół w Katowicach oraz estetyką i konwencją kabaretu artystycznego pierwszej połowy ** wieku. W obecnej siedzibie Teatru A Part w latach 1907-1915 działało jedno z pierwszych niemych kin w Katowicach, zaś w latach 1940-1944 działał niemiecki kabarett Künstlerspiele.
Przedstawienie zatytułowane „Umarłam ze szczęścia” spycha na dalszy plan temat wojny, naczelny wątek pojawiający się w poprzednich przedstawieniach nurtu, skupiając się bardziej na motywach artystycznych, egzystencjalnych i obyczajowych, także ze względu na nietuzinkowe losy protagonistki spektaklu Anity Barber (1899-1928), gwiazdy niemego kina, a także bezkompromisowej artystki-skandalistki i jednej z najważniejszych nowatorek teatru i tańca swoich czasów – ikony epoki Republiki Weimarskiej.
Spektakl nie jest biografią Berber, choć na wstępnym etapie pracy posługiwaliśmy się tytułem „Życie i śmierć Anity Berber”, który stał się ostatecznie tytułem pierwszej sceny spektaklu. Pojawiające się tam słowa „życie i śmierć” odnoszą się do dwóch zwalczających się żywiołów, przeplatających się z obłąkańczą intensywnością w losach artystów tamtej epoki, balansujących na krawędzi jak pięćdziesiąt lat później artyści epoki dzieci-kwiatów i poeci przeklęci. Anita Berber i jej losy są jedną z najbardziej jaskrawych manifestacji „życia jako dzieła sztuki” – jednego z ideałów awangardy.
Anita Berber znana jest dzisiaj przede wszystkim jako „naga tancerka”. Jej twórczość, choć przejawiała się również przez sceniczną nagość, dotyczyła trudów i mroków egzystencji. Berber mówiła: „Tańczę śmierć, chorobę, poronienie, syfilis, szaleństwo, umieranie, niedołężność, samobójstwo”. Z tego napięcia rodziła się nowa, niepokojąca, do trzewi prawdziwa sztuka. Z perspektywy sztuki współczesnej można powiedzieć, że Berber była i jest prekursorką i jedną z matek chrzestnych współczesnego performansu.
Biorąc na warsztat zachowane fragmenty filmów, zdjęcia i opisy przedstawień Anity Berber, wybrane wątki z jej biografii i napisane przez nią teksty oraz teksty wywiadów, w nowym przedstawieniu „rewiowo-kabaretowym” dokonujemy rekonstrukcji i translacji tych motywów, wplatając je w swoisty teatralny freak show z pogranicza wykładu, teatru, rewii, performansu i kabaretu. Znane z twórczości Berber przedstawienia solowe lub duety, takie jak „Morfina”, „Kokaina”, „Samobójstwo”, „Salome” zostają zrekonstruowane i zdekonstruowane w nowym, współczesnym kontekście kulturowym.
Bezpośrednim motorem do realizacji przedstawienia była wystawa „The Witch’s Cradle”, prezentowana podczas La Biennale di Venezia 2022, odkrywająca na nowo dokonania zapoznanych artystek i tym samym przywracająca należne im miejsce. Choć na wystawie zabrakło Barber, a może właśnie dlatego, przywołujemy ją z odmętów czasu i przypominamy.
Umarłam ze szczęścia. Rewia
PROGRAM
1. Życie i śmierć Anity Berber
2. Memento mori
3. Duchy wśród nas
4. „Salome” (rekonstrukcja)
5. Kinematograph
6. „Kokaina” (rekonstrukcja)
7. Witaj w domu, Janis
8. „Samobójstwo” (rekonstrukcja)
9. Wy cholerne świnie!
10. Anita-Berber-Park
11. „Morfina” (rekonstrukcja)
12. Modenschau cz. I
13. Błękitny anioł
14. Modenschau cz. II
15. Życie jest kabaretem
Scenariusz, reżyseria, choreografia, światło: Marcin Herich
Współpraca nad opracowaniem kostiumów i choreografią: zespół
Współpraca przy aranżacji przestrzeni i scenografii: Cezary Kruszyna
Opracowanie i tekst wykładu oraz tekst monologu (inspirowanego pismami Francisa Picabii oraz Leopolda Wolfganga Rochowanskiego): Natalia Kruszyna
Koncepcja i wykonanie instrumentów: Tomasz Manderla
Partia solowa na flecie: Krystyna Szymura
Występują: Alina Bachara, Daniel Dyniszuk, Katarzyna Gogacz, Grzegorz Król, Cezary Kruszyna, Natalia Kruszyna, Zuzanna Łapka, Krystyna Szymura, Karolina Wosz
Muzyka: Fryderyk Chopin, Ludwik van Beethoven, Jeremy Healy, Friedrich Hollaender, Janis Joplin, Camille Saint-Saëns, Ryūichi Sakamoto, Mischa Spoliansky, The Art of Noise
W spektaklu wykorzystano fragment piosenki „Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt” Marlene Dietrich w tłumaczeniu Agnieszki Kreczmar, pochodzącej z filmu „Błękitny anioł”.
W spektaklu wykorzystano fragment wywiadu, udzielonego przez Janis Joplin przy okazji koncertu we Frankfurcie w Niemczech w 1969 roku.
Premiera spektaklu odbyła się 2 maja 2024 roku w ramach konkursu [RE]zydencje podczas Festiwal Teatrów i Kultury Awangardowej PESTKA w Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.
Przedstawienie nominowane do Złotej Maski 2024, nagrody teatralnej Województwa Śląskiego w kategorii „nagroda specjalna” za "nagość, która jest kostiumem".
Przedstawienie przeznaczone jest dla osób dorosłych.
W spektaklu pojawia się pełna nagość.
W spektaklu pojawiają się dym papierosowy i światła stroboskopowe.
Czas trwania: 80 minut.
Więcej o spektaklu:
http://apart.art.pl/pl/spektakle/umarlam-ze-szczescia/.
Zdjęcie: Tomasz Pusiak
Also check out other Arts events in Katowice.
