Villblome er nære tekstar med store akkordar om
vonbrotne hjarter og nedlagde draumar. På kant
med verda prøver dei å pine korn av auren og von
frå draumen og skape ein felles meining i ei
usikker tid.
Når Villblome står på scena, er det i form av ein
euforisk forsamling. Halvvegs krysning mellom eit
fagforeningsmøte på eit lokalt folkets hus og eit
vekkelsesmøte med broder Aage.
Dei speler sjelemusikk; hjartelandsråkk med
velsnekra poplåtar i botn - som ikkje er redd for å
bryte trafikkreglar eller soniske grenser.
Det er ein krysning millom Vassendgutane og
Velvet Underground med tjuveri frå heile den
motkulturelle kanonen.
Dei syng om det vanlege folk opplever, enten det er sorg eller glede, feriepengar eller tap av tru. Om kvelden då
Trellebakken stod i flammar, Fedafjorden bru som
eit mytisk korsveg, eller om å bruke ungdomstida
si på å vente utanfor Bedehuset, eller å snike seg ut
for å kline ved det nedlagde verftet natt til 1. mai.
Villblome er allereie legender blant sitt
kjernepublikum etter legendariske augeblikk
på Fjellparkfestivalen, Café Mono og tallause
konsertar i ulike stover, hager og øyar over det
ganske land.
Etter å ha rekalibrert seg i Stavanger, går dei
no til krig mot øvrigheita og dårleg stemning.
Bandet har aldri vore så bra og møter avmakt
med haugiansk stå-på-vilje.
Ta det med ro, Villblome er sant.
You may also like the following events from Martinique bar:
|
