Nie ma sztuki po Auschwitz 🌟 warsztaty dla osób dorosłych
Advertisement
🌟 Zapraszamy na warsztaty dla dorosłych i młodzieży 16+ poświęcone obecności tematu Zagłady w sztuce. Zajęcia towarzyszą ekspozycji „Wystawa niestała. 4 x kolekcja”.
💬 Nasze spotkanie rozpoczniemy od refleksji nad słynną tezą Theodora W. Adorna, że „nie ma sztuki po Auschwitz” Spróbujemy wspólnie przyjrzeć się temu, w jaki sposób współcześni artyści podejmują temat Zagłady – jakimi środkami wyrazu operują, by opowiadać o traumie wojennej i jej wpływie na pamięć zbiorową.
🔎 W trakcie spotkania przyjrzymy się wybranym dziełom z wystawy kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, m.in. pracy „Lego” Zbigniewa Libery, „Shoah” Wilhelma Sasnala i „Drodze” Oskara Hansena. Porozmawiamy o tym, jakie środki wyrazu wykorzystują twórcy, by mierzyć się z tematami traumy, pamięci i dziedziczenia doświadczeń historycznych.
Będziemy pracować w grupach, prowadzić dyskusje i analizować znaczenie języka – także języka wizualnego.
Udział nie wymaga wcześniejszego przygotowania ani dzielenia się osobistymi przeżyciami.
👁️ Zajęcia nie mają na celu przepracowywania traumy uczestników – skupiamy się na wspólnej refleksji i interpretacji.
📍 Zbiórka grupy w małej recepcji (od strony metra Świętokrzyska).
💬 Zajęcia poprowadzi Agnieszka Gwiazdowicz – antropolożka kultury i historyczka sztuki. Zajmuje się tematyką pamięci o społeczności żydowskiej w Polsce. Edukatorka i trenerka, specjalizuje się w edukacji antydyskryminacyjnej, nowatorskich metodach nauczania oraz wykorzystaniu fotografii w edukacji. Na co dzień kieruje Działem Edukacji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
Get Tickets
💬 Nasze spotkanie rozpoczniemy od refleksji nad słynną tezą Theodora W. Adorna, że „nie ma sztuki po Auschwitz” Spróbujemy wspólnie przyjrzeć się temu, w jaki sposób współcześni artyści podejmują temat Zagłady – jakimi środkami wyrazu operują, by opowiadać o traumie wojennej i jej wpływie na pamięć zbiorową.
🔎 W trakcie spotkania przyjrzymy się wybranym dziełom z wystawy kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, m.in. pracy „Lego” Zbigniewa Libery, „Shoah” Wilhelma Sasnala i „Drodze” Oskara Hansena. Porozmawiamy o tym, jakie środki wyrazu wykorzystują twórcy, by mierzyć się z tematami traumy, pamięci i dziedziczenia doświadczeń historycznych.
Będziemy pracować w grupach, prowadzić dyskusje i analizować znaczenie języka – także języka wizualnego.
Udział nie wymaga wcześniejszego przygotowania ani dzielenia się osobistymi przeżyciami.
👁️ Zajęcia nie mają na celu przepracowywania traumy uczestników – skupiamy się na wspólnej refleksji i interpretacji.
📍 Zbiórka grupy w małej recepcji (od strony metra Świętokrzyska).
💬 Zajęcia poprowadzi Agnieszka Gwiazdowicz – antropolożka kultury i historyczka sztuki. Zajmuje się tematyką pamięci o społeczności żydowskiej w Polsce. Edukatorka i trenerka, specjalizuje się w edukacji antydyskryminacyjnej, nowatorskich metodach nauczania oraz wykorzystaniu fotografii w edukacji. Na co dzień kieruje Działem Edukacji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
Get Tickets
Advertisement